Հայաստանից ժամանած անդամներն այցելել են հրանտ դինքի Գրասենյակ;

Թուրքիա-Հայաստան կրթաթոշակային ծրագիրը հիմնադրվել է Հրանտ Դինք հիմնադրամի կողմից 2014 թվականին՝ նպատակ ունենալով խրախուսել երկու հարևան երկրների մասնագետների անդրսահմանային պատկանելությունը և համագործակցությունը՝ «Աջակցություն Հայաստան-Թուրքիա կարգավորման գործընթացին» ծրագրի շրջանակներում, որը ֆինանսավորվում է երկու հարևան երկրներից։ Եվրոպական Միություն. Ծրագրի նպատակն է, մասնավորապես, ստեղծել միջսահմանային ուսուցման հնարավորություններ այն ոլորտներում, որտեղ անհրաժեշտ է փորձի փոխանակում և կայուն համագործակցություն, ինչպիսիք են ակադեմիան, քաղաքացիական հասարակությունը, լրատվամիջոցները, մշակույթը և արվեստը, իրավունքը և թարգմանությունը:

Հայաստանից ժամանած ուսանողները, ովքեր այս պահին շարունակում են իրենց աշխատանքը Ստամբուլում Թուրքիա-Հայաստան կրթաթոշակների ծրագրի շրջանակներում, այցելեցին «Ակոս»-ի հին գրասենյակը Սեբատ շենքում և մտքեր փոխանակեցին շարունակվող «Հիշողության վայր» ծրագրի վերաբերյալ: Արփենիկ Աթաբեկյանը, ով շարունակում է իր աշխատանքը որպես Հայաստանից «Beyond Istanbul»-ում, գրել է իր զգացմունքները հին «Ակոս»-ի գրասենյակի և իր մտքերը «Հիշողության կայք» շարունակվող նախագծերի վերաբերյալ:

Ես առաջին անգամ Ստամբուլի Ակոս գրասենյակում եմ եղել 2009 թվականին: Միջանցքներն ու սենյակները լեփ-լեցուն էին թերթերով, գրքերով. մարդիկ զբաղված էին իրենց ամենօրյա տեմպերով աշխատելով։ Ավելի ուշ գեղեցիկ պատշգամբում հանդիպեցինք Հրանտ Դինքի դստերը և մտքեր ու խոսքեր փոխանակեցինք։

Արդեն 2017 թվականն է, և մենք՝ Հրանտ Դինք հիմնադրամի անդամներ, կրկին այցելել ենք «Ակոս»-ի նախկին գրասենյակ։ 2015 թվականի մարտին Հրանտ Դինքի հիմնադրամը և «Ակօսը» տեղափոխվեցին իրենց նոր վայրը՝ Անարադ Հողություն շենքում, և այդ ժամանակվանից հիմնադրամն իրականացնում է «Ակոսի» գրասենյակը, մասնավորապես՝ Հրանտ Դինքի գրասենյակը, հիշատակի վայր դարձնելու նախագիծ:

«Ակոս»-ի գրասենյակը, ինչպես նաև Սեբաթի բնակարանը, որտեղ այն գտնվում է, Թուրքիայի և շատ այլ երկրների բնակիչների խղճի եզակի վայր է, քանի որ 2007թ. հունվարի 19-ին հազարավոր մարդիկ հավաքվել էին դրա դիմաց՝ արդարություն պահանջելու: Այդ օրը և հաջորդող տարիները Թուրքիայի շատ թաքնված փոքրամասնությունների համար դարձան «ելքաութ», և դա հանգեցրեց նաև ոմանց ինքնության ճգնաժամի:

«Հիշողության կայք» նախագծի համակարգող Նայաթ Կարակյոսեի հետ մենք մտանք Հրանտ Դինքի գրասենյակ և դիտեցինք նրա պատկանող նկարները, անձնական լուսանկարներն ու գրքերը: Նախնական փուլում Հրանտ Դինք հիմնադրամն իրականացնում է ներառական գործընթաց, և նրանք կարևորում են տարբեր մասնագիտությունների և առարկաների մի շարք խմբերի ակնկալիքներն ու առաջարկությունները լսելը: Քանի որ մնացած սենյակներն առայժմ հիմնականում դատարկ են, մեզ հրավիրեցին մեր առաջարկությունները, թե ինչպես ձևավորել և ինչ օգտագործել այդ սենյակները: Մեզանից շատերը եղել են Եվրոպայի, Ասիայի և Աֆրիկայի տարբեր երկրներում խղճի և հիշողության տարբեր վայրերում: Հանդիպման ընթացքում քննարկվել են այս հիշողության կայքերի տարբեր տարրեր, և ուղեղային փոթորիկը բերել է շատ հետաքրքիր գաղափարներ և ոգեշնչումներ: Ընդհանուր առմամբ, մենք բոլորս եկել ենք այն եզրակացության, որ այն, ինչ կցանկանայինք տեսնել նախկին Ակոսի գրասենյակում, հետևյալն է. առաջին տեղը, տեղանքի հիշողությունն ու պատմությունը։

Նայաթի հետ հետաքրքիր և բեղմնավոր քննարկումից և հիշողության վայրերի մասին մտքերի ու փորձի փոխանակումից հետո մենք բոլորս համաձայնեցինք, որ այն, ինչ մենք (և ապագա այցելուները) կցանկանայինք տեսնել, վշտի և վշտի վայր չէ, այլ մի վայր, որտեղ մարդիկ կարող են. սովորել տեղի պատմությունը հիմնադրման օրվանից, վերափոխման վայր, մի վայր, որը հույս է տալիս ապագայի համար և հույս է տալիս փոփոխությունների:

Կարծում եմ՝ զարմանալի և միևնույն ժամանակ կարևոր նախաձեռնություն է՝ թույլ չտալ, որ վայրը մոռացվի, խամրվի և կորչի տարիների ընթացքում, այլ վերածվի այն կենդանի, վառ, ինքնուրույն գոյություն ունեցող տարածքի որպես այդպիսին։ «Ակոս»-ի գրասենյակը կարող է վերածվել հիշողության վայրի, բայց միևնույն ժամանակ, Հրանտ Դինք հիմնադրամի նոր վայրին զուգահեռ, այն կարող է լինել փոքր սեմինարների, ցուցադրությունների, հանրային զրույցների և շնորհանդեսների վայր:

Այժմ Սեբաթի գեղատեսիլ շենքը շինարարական աշխատանքների պատճառով ծածկվել է կանաչ «քողով», բայց հուսով ենք, որ շատ մոտ ապագայում այն ​​կհեռացվի, և մենք կմտնենք Հրանտ Դինքի հիշատակի վայր՝ ապագայի ու հիշատակի հույսով։