Ուսանողական խումբ Բողազիչի համալսարանից;
Ֆաթմա Նուր Մուրատ
«Կարծում եմ՝ մենք հասանք այն դարաշրջանի ավարտին, որտեղ յուրաքանչյուրը տեր է կանգնում իր իրավունքներին: Մենք փորձեցինք դա, և դա չարաչար ձախողվեց: Հիմա ժամանակն է լինել ուրիշի կողքին: Մենք չէինք կարող այնտեղ լինել Անատոլիայի հայերի համար, բայց Երևանում էինք սիրիահայերի համար: Սա ավելի լավ չի փոխում անցյալը, բայց ես լի եմ ապագայի հույսով»:
Օզգե Սո
«Մի՛ հրաժարվեք ընդհանուր ապագայի գաղափարից, երբ կա միասին երգելու հնարավորություն»։
Ֆուրկան Դեմիրբաս
«Մենք բոլորս քույր ու եղբայր ենք այս աշխարհագրության մեջ։ Եթե մենք ուզում ենք ապագայում ավելի լավ օրեր տեսնել, պետք է մտածել և գործել սահմաններից դուրս»։
Շնորհավոր Ռաբիա
«Սկզբում ես երկմտում էի այցելել Հայաստան, քանի որ վստահ չէի, թե ինչ վերաբերմունք կարող է լինել մեր նկատմամբ: Բայց մեր այցելության վերջում ես հասկացա, որ իմ երկմտանքն ավելորդ էր, քանի որ այն, ինչ ստիպեց ինձ տատանվել, անհայտ էր, և դա հնարավոր էր հաղթահարել միայն անհայտը իմանալով»:
Սելեն Դուրուսկան
«Թուրքերն ու հայերը երկու սոսիներ են, որոնք աճել են նույն հողերում և շարունակել են ապրել իրենց հենվելով։ Սահմանները չեն կարող մեզ բաժանել»։